14 Μαΐου 2009

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009 - Ημέρα 8η

Φλωρεντία - Πίζα - Γένοβα
Απόσταση 280Km

Καλημέρα με πακετάρισμα, δέσιμο στην μηχανή και άντε και καλό μας ταξίδι!!!
Η διαδρομή απλή Φλωρεντία Γένοβα με μια στάση στην Πίζα απόσταση 280 χιλιομετράκια.
Πήραμε την Autostrada για Pisa, στην αρχή όλα καλά, μετά όμως κατάλαβα γιατί την λένε Πίζα... γιατί πήζεις στην κίνηση μέχρι να φτάσεις.
Τα 95 χιλίομετρα από την Φλωρεντία μέχρι την Πίζα σημειωτών!!!!! Πάλι καλά που οι ιταλοί μοτοσυκλετιστές είναι σαν και εμάς, δηλαδή σφήνες ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, οδήγηση πάνω στην βοηθητική, προσπεράσματα από δεξιά!
Τιιιιιιιιιι και εγώ το παίζω Ευρωπαίος??
Ρε δε πα να γ@#$%#$θεί λέω και αρχίζω τις αλητείες ο διβάλιτσος, κοινώς σφαίρα ανάμεσα στους σταματημένους γιατί με περιμένουν και τα αξιοθέατα!!!!!
Πάντως όποιος είπε οτι στην Ευρώπη δεν κάνουνε τις ελληνικές αλητείες και τα περί αστυνόμευσης κλπ ή πολύ Σταθάκη βλέπει ή είναι πολύ μαλάκας είναι ή θα πρέπει σύντομα να πάει κανα ταξιδάκι μπάς και του ανοίξουν τα μάτια και το μυαλό.
Η διαδρομή λοιπόν καλή στον αυτοκινητόδρομο, αν είσαι σε δυο ρόδες αλλιώς είναι αυτοακίνητοδρομος αν είσαι σε τεσσερις τροχούς, βέβαια είναι ευθεία και πολύ βαρετή.
Αφού δώσαμε τον οβολό μας στα διόδια 4.40 ευρώ, μπήκαμε στήν Pisa μέσα από μια ωραία διαδρομή (θα την δείτε σε video πιο κάτω) με δέντρα αριστερά και δεξιά του δρόμου που έκαναν μια όμορφη στέγη για το οδόστρωμα... εε τότε θυμήθηκα ότι δεν έχω ανάψει την κάμερα ο μαλάκας!!! Τελειώνει λοιπόν ο δρόμος και φτάνουμε στην Πίζα μετά από κάτι υπόγειες διαβάσεις στο σημειωτών πάλι.
Ο γνωστός Πύργος, ο οποίος ναι όντως γέρνει, είναι μέσα από τείχη καθότι κάστρο η περιοχή (άλλωστε για εσένα τον ημιμαθή γράφω, ναι μην παρεξηγήσαι δεν είσαι πιο έξυπνος από ένα δεκάχρονο, την Πίζα την είχαν σκίσει οι Φλωρεντίνοι και οι άλλοι από την Σιένα, στην πολιορκία.)
Έξω από τα τείχη οι γνωστοί πλέον Πακιστα-λοι να πουλάνε ένα σωρό λαλάκια σχετικά με τον πύργο σε σημείο που είπαμε στην γριά να χέσει και ξεκωλώθηκε.
Μέσα από τα τείχη το ίδιο θέμα, πάγκοι με τουριστομαλακίες στα δεξιά και αριστερά του δρόμου, από την αριστερή πλευρά που έχει και το γκαζόν διάφοροι ταλαίπωροι ταξιδευτές ξάπλα να λιάζονται και τα αναγεννησιακά αρχιτεκτονήματα να στέκουν αγέρωχα...εε όχι όλα δηλαδή.
Τα δύο κτίρια με τρούλο μια χαρά έστεκαν αυτός ο πύργος όμως σου έδινε την εντύπωση ότι ή θα πέσει και θα γελάμε ή ότι θα σηκωθεί και θα τον καμαρώσουμε.

Σε κάθε περίπτωση πάντως τα απανταχού τουριστώνια έβγαζάν την κλασσική πλέον πόζα, ξέρεις σαν να κρατάνε τον πύργο για να μην πέσει μπλιαχ!!

Το μάτι μας κορεσμένο από τα τόσα αξιοθέατα είπε δεν γαμιέται! έχουμε και εμείς πύργο στην Ηλεία (!) οπότε βγήκαμε από τα τείχη για να πιούμε καφέ και να φάμε, ναι καλά το καταλάβατε πανίνιιιιι!!!!!!
Σημείωση η βρισιά πλέον προς τους ιταλούς είναι το "άντε ρε Πινόκιο" κατά το άντε ρε Καραγκιόζη!
Οι τιμές εδώ είναι ψιλό απαγορευτικές ένεκα της υπερ-τουριστικής θέσης αλλά και του ότι δεν έχει και από που αλλού να στα πάρουν μιας και η Πίζα δεν φημίζεται και για τίποτα άλλο, θα μου πείς βέβαια καλά ρε φίλε τόσο τσίπης είσαι? εε δεν είναι έτσι γιατί άμα έχεις φάει τα τέλεια πανίνι με 2.50 να πληρώσω 4.50 και 5 ευρώ το τυποποιημένο τύπου Στεργίου εε να πάνε να γαμηθούν.
Βέβαια ήπιαμε έναν τρομερό καπουτσίνο, σε ένα μαγαζί του κώλου, αλλα ο τυπάς με το ράστα μαλλί ήταν ο ορισμός του barista έκανε σχεδιάκι με πινέλο και σοκολάτα στο αφρόγαλό, και τσάμπα εε 2.00 ευρώ!!! Δεν έχω βγαλει άκρη πως τον πουλάνε στην Ιταλία τον καφέ....
Από Πίζα δεν θέλαμε να μπούμε εξ' αρχής στον Α11 οπότε πήραμε την SuperStrada (ss) για Viareggio
.
Πολύ ωραία διαδρομή, επαρχιακή Toscana, οδηγώντας μέσα από διάφορες ιταλικές πόλεις όπως η Torre del Lago Puccini, ή η Pietrasanta, κλασσική ιταλία χωρίς αρχαία ή νέα και μαλακίες, αληθινή Ιταλία όπως την είχαμε στο μυαλό μας. Το χαρακτηριστικό αυτών των πόλεων είναι ότι όλοι ασχολούνται με την εξόρυξη, επεξεργασία και πώληση γρανίτη άλλωστε το όνομα της Pietrasanta τα λέει όλα.
Μετά ακολουθώντας τις ταμπέλες προς Massa μπήκαμε στον Α12 για να φτάσουμε καρφί στην Γένοβα καθότι έχουμε και ένα πλοίο να προφτάσουμε.
Νομίζω οτι κάναμε τα πιο αργά 150 χλμ μέχρι την Γένοβα, κίνηση σημειωτών και στις δυο λωρίδες και η βοηθητική δεν έκανε και πολλά. Οδηγούμε από τούννελ σε τούννελ, 750μ , 910μ, 1750μ, 2200μ, 310μ, γάμησε με δηλαδή αέρας πολύς αλλά κάθε φορά που βγαίνεις από το τούννελ το τοπίο αλλάζει. Ευτυχώς οι σύγχρονοι ιταλοί οδοποιοί υιοθέτησαν την αρχή των ρωμαίων : δεν πάμε γύρω γύρω αλλά πάμε απο μέσα!!! Και ενώ η διαδρομή είναι όλο βουνά βουνά βουνά, στα αριστερά αρχίζει να ξεχωρίζει η θάλασσα της Λιγυρίας και ο κόλπος της Γένοβα. Πολύ ωραίος συνδιασμός πλέον, βουνό, θάλασσα και τα τούννελ.

Αντί να συνεχίσουμε ευθεία για απ' ευθείας είσοδο στο λιμάνι, την κόψαμε δεξιά για το κέντρο της πόλης.
Η διαδρομή Πίζα - Γένοβα σε διόδια μας κόστισε μόνο 9.40 ευρώ (!).
Αρχική αίσθηση της πόλης - χάλια-, πνιγμένες πολυκατοικίες κολλητά η μία πάνω στην άλλη 5-όροφες βιομηχανικού στύλ.

Ακολουθούμε τις ταμπέλες προς κέντρο και η χάλια αίσθηση αρχίζει να αλλάζει, τα κτίρια είναι ένας πετυχημένος συνδιασμός παλιου με νέο, γέφυρες και λοιπά τα οποία λόγω χρόνου δεν μπορώ να τα περιγράψω γιατί το μάτι μεν τα είδε ο εγκέφαλος όμως δεν προλαβαίνει να τα επεξεργαστεί.
Παρκάραμε την μηχανή έξω από ένα καφέ
, δίπλα στο αστυνομικό τμήμα, 100μ από την Piazza San Lorenzo. Τα πανίνι και ο καφές ειναι απαραίτητα καθώς είναι μόλις 17.40 και το πλοίο φεύγει στις 21.15.
Μετά τον καφέ κάναμε μια βόλτα στα σοκάκια της πόλης προς την Piazza San Lorenzo όπου ένας τουρίστας παίζει κιθάρα και τραγουδά στα αγγλικά και λίγο πιο κάτω ένας πενηντάρης παίζει κλασσική κιθάρα.
Η πόλη μας έχει μαγέψει, βέβαια έχει πολλούς κρούβαλους λεχριτοτουρίστες καμία σχέση με ότι βλέπαμε στις άλλες πόλεις.
Μετά από ένα παγωτάκι στα γρήγορα καβαλλάμε το ΒMW και πάμε προ το λιμάνι.
Η πόλη γίνεται ολοένα και πιο όμορφη, είναι και η ώρα βέβαια που τα χρώματα δείχνουν πιο ωραία.
Η camera γράφει και μετά από το καθιέρωμένο χάσιμο βρίσκουμε την είσοδο για το λιμάνι. Αφήνω την G στην μηχανή και τράχω να βγάλω τα εισιτήρια. Αφού πήδηξα κάτι φράχτες βρήκα ένα κλιμακοστάσιο που σε βγάζει στο Terminal, είναι κάτι σαν εμπορικό κέντρο με μαγαζιά και Mc Donalds και στον Β' όροφο είναι τα εκδοτήρια της Grandi Navi Veloci
εταιρίας ιδίων συμφερόντων με τις Μινωικές τις δικές μας.
Το καράβι είναι στο μέγεθος των παντοφλοειδών Ferry boat που κάνουν την διαδρομή Παλούκια - Πέραμα κοινώς - σκυλοπνίχτης-. Έχει έναν σερβιτόρο ο οποίος πριν σερβίρει καθαρίζει και τις τουαλέτες.
Ο κόσμος που ταξιδεύει ειναι μεταξύ 12-18 ετών και 65-72! Οι γέροι είναι περιποιημένοι τα πιτσιρίκια είναι ότι πιο βρώμικο και σιχαμένο έχω δεί!
Πάω για κατούρημα και βρωμάει του θανατά τι να δώ είναι δυο λεχρίτες που κάνουν το πλύσιμο της πουτάνας!!! ρε βρωμιάρηδες το σκάφος έχει και ντουζιέρες την κοινωνία σας λεχρίτες! ου να μου χαθείτε!!!! Ήμαρτον σπίτι δεν έχετε?
Στις 21.00 το πλοίο ξεκίνησε, δυστυχώς όμως εδώ παίζει η φράση Vietato Fumare κοινώς τον πούλο 20 ώρες άκαπνοι θα την βγάλουμε!!! Αυτό στο εσωτερικό έτσι? γιατί στο εξωτερικό του πλοίου όλοι ειναι τσιμινιέρες!!!!!
Μετά από τα πιο άθλια λαζάνια που φάγαμε ποτέ ένα τσιγαράκι είναι ότι πρέπει... ευτυχώς η G βρήκε μια καβάτζα κάτω από μια σωσίβια λέμβο
, και μετά ύπνος. Στο τελείωμα των τουριστικών καθισμάτων έχει χώρο να αφήσεις τα μπαγάζια σου σε ράφια αλλά και για τα δυο μάχημα sleeping bags μας. Η μοκέτα ψιλό-σκληρή αλλά ήταν τέτοια η κούραση που δεν κατάλαβα για πότε ξημέρωσε.
Είδα μια πανέμορφη ανατολή στα ανοιχτά της Γαλλίας και καρφί για τουαλέτα τώρα που κοιμούνται όλοι οι βρωμίλοι.



Είσοδος στην Pisa

Περπατώντας στην Pisa

Γένοβα

13 Μαΐου 2009

Κυριακή 12 Απριλίου 2009 - Ημέρα 7η




Φλωρεντία
Έχω τα γεννέθλια μου γίνομαι 33(!) ( πω πω μεγάλωσα!!), τα χρόνια του Χριστού... ελπίζω να μη με σταυρώσουν και μένα...
Σήμερα έχει πάλι πολύ θέμα να δούμε.
Θα πάμε στο
Duomo Santa Maria Dei Fiore (ή σακαφιόρα στα ελληνικά), Santa Crocce, Teatro Verdi και μετά αν προλάβουμε (κοινώς αν την παλεύουμε) Forte di Belvedere.
Πήγα στον 5ό όροφο του ξενοδοχείου για να σιδερώσω κανα ρουχαλάκι. Γυρίζοντας στο δωμάτιο η G διαπίστωσε οτι έχει παχύνει, εγώ οτι είμαι καραφλός και ο Γαλιλαίος οτι η Γή γυρίζει!!!!!!!!!!!!!!!!! Κοινώς τα γνωστά τοις πάσοι!!
Μετά είδαμε οτι το μπέζ καπαρντινάκι έχει λεκκέ, οτι δεν έχουμε τσάντα που να πηγαίνει με τα μπλέ και τα κόκκινα, οτι εγώ ρίχνω μονίμως ευθύνες στην Γεωργία οτι αργούμε να φύγουμε από το δωμάτιο κλπ κλπ. Λές και ήρθα στην Φλωρεντία για να πίνω καφέ στο ξενοδοχείο και να βλέπω τον τοίχο απέναντι. Έλα μην τρελλαθούμε!!!!! Άμα ήταν έτσι καθόμουν και στα Πετράλωνα...
Άργήσαμε λέει σήμερα γιατί ξύρισα το κεφάλι μου!!!!! Πέντε τρίχες μου έμειναν να μην το απολαύσω ο χριστιανός??
Με το γνωστό λεωφορείο φτάσαμε πάλι στο κέντρο, χτυπήσαμε τα πρώτα πανινι της ημέρας στη γνωστή paninoteca της Via Panzani και μετά μέσα από τα στενά για το Duomo αλλά ένεκα του ότι σήμερα είναι Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς ήταν κλειστό θα άνοιγε στις 15.30 μέχρι τις 16.45 κοινώς...αρχίδια! άμα δείς τι κόσμος περίμενε!!
Πήγαμε λοιπόν να βρούμε την Badia μια εκκλησία που η όψη της κατασκευάστηκε το 900μ.χ., αλλά κλειστά και εκεί! μωρέ δε γαμιέται, στρίβουμε δεξιά στη Via del Proconsolo μετά την Piazza de San Firenze όπου ήταν ένα μαγαζί που έφτιαχνε Pinocchio και άλλες ξύλινες τουριστοβλακείες, made in china μου έμοιαζαν
.
Μετά πήγαμε στο σπίτι - μουσείο του Δάντη (όχι του Χρήστου),
ώραιο με εμβλήματα και ρούχα των Γουέλφων (μιας παράταξης που κυβερνούσε την Φλωρεντία) και αποσπάσματα απο την κόλαση του Δάντη (Inferno). Ακολούθησε η εκκλησία του Δάντη, ωραία , μυστηριακή, ως εκεί όμως άλλωστε έχει πήξει το μάτι μας από έργα αντίστοιχης περιόδου οπότε δεν μου κάνει αίσθηση.
Ακολουθεί το Museo Bargelo στη Via del Proconsolo με την έκθεση "I Marmi Vivi". Κτίριο του 1300μ.χ. με ένα τρομερό αίθριο και στο περιστήλιο του αγάλματα όλων των περιόδων (original & fake), μέσα στις αίθουσες συλλογή από γλυπτά του Gian Lorenzo Bernini ( τι είπατε? ποιος είναι αυτός??). Μάθε λοιπόν ότι ο Μπερνίνι είναι από τους μεγαλύτερους μάστορες... να δείς δαντέλα σε γλυπτό να τρελλαθείς βέβαια και ο Tortellini και ο Farfale και η ερωμένη τους η Parmezana ήταν απίστευτοι ( ναι οπως καταλάβατε πεινάω και όλα τα ονόματα εδώ είναι σα να διαβάζω μενού από πιτσαρία σλουρπ!!).
Η συλλογή με τους πίνακες ζωγραφικής άπαιχτη, είχε και έναν Velasquez ημιτελή. Αυτά στο ισόγειο και πρώτο γιατί στον δεύτερο όροφο είχε νομίσματα και αντικείμενα από ελεφαντόδοντο, σκεύη αράβικά και κοσμήματα, τουρκικά και περσικά έργα τέχνης, επίσης φίλες μου είχε και κάποια κα-τα-πλή-κτι-κα, μο-να-δι-κά μπορντωροδοκόκκινα μπουχάρα 250 κόμποι στο χέρι όλα απόψε και μόνο με ένα τηλεφώνημα στην γκαλλερί μας, ευκαιρία λέμε του 1200μ.χ.!!
Στον τρίτο όροφο είχε κάτι κεραμικά του 1400, στολισμοί εκκλησιών κλπ που δεν μου άρεσαν καθόλου, ήρθε και ο μαλάκας ο φύλακας του μουσείου και μου την είπε γιατί λέει τραβούσα φωτό αλλά εγώ είχα τραβήξει ήδη όλο το μουσείο χα χα χα! Fan Faculo strozzo!!! Tu casa!!!!!
Η μέση πάλι δεν την παλεύει οπότε καθίσαμε για ένα καφεδάκι στην Piazza San Firenze αν και τουριστέ το σημείο τον είχε τον macciato 2.50 νορμάλ. Μετά τον καφέ πήγαμε στην απένατι εκκλησία την Spirito Santo..μια από τα ίδια όμως.
Από εκεί πήγαμε να βρούμε το Teatro Verdi, απόγοήτευση όμως,το κτίριο είναι σαν τον κινηματογράφο Byzantio στο Αιγάλεω αν είχε το Dia στη μια γωνία και το ουζερί του Tσικνάκου από την άλλη, ίδιο θα ήταν.
Στο πλάι του θεάτρου είναι ο δρόμος για την Santa Crocce εκεί λέει που έθαψαν τον Δάντη ( εγώ νόμιζα οτι αυτό έγινε στην Eurovision) κλειστά όμως πάλι (τι πρωτότυπο!!!) οπότε χαζέψαμε λίγο στο παζάρι που είχε στην πλατεία και την κάναμε...
Αποκαμωμένοι πήραμε τον δρόμο για να βρούμε να φάμε κάτι, έχω και γεννέθλια άλλωστε για να μην ξεχνιόμαστε. Από μια γέφυρα περάσαμε απέναντι, πιο κυριλέ περιοχή αλλά όχι αυτό που ψάχνω, μετά από λίγο και αφού έκανα πραγματικότητα το μισό μου όνειρο δλδ να χτυπήσω cannole (το έτρωγε ο Rαy Liotta στο GoodFellas)(μιαμ μιαμ μιαμ τυλιχτό μπισκότο με κρέμα άσπρη μέσα πολυυυυύ ωραίο λέμε), άρχισε το ξενέρωμα.
Η ώρα είναι 17.30 και να ξέρετε οτι τα εστιατόρια δεν έχουν φούλ μενού, και τα μουνόπανα οι σερβιτόροι φυσικά δεν στο λένε πριν κάτσεις, γιατί γαμιούνται οι μαλάκες οι φασιστομουσολίνιδες!!! Τέλος πάντων τα' χω πάρει και λέω στην G δεν πάει άλλο πάμε στο ξενοδοχείο να φάμε! Η G μου λέει "έλα βρε Birbi πάμε πιο πέρα ίσως βρούμε κάτι" ...και έτσι όντως στην Via del Giglio βρήκαμε το ωραίο εστιατόριο Ciro & Sons
και φάγαμε (μας έφαγε?) την διάσημη bisteka fiorentina η οποία κοστιζει 4.00 ευρω/100γρ. μισό βόδι κρέας!!!
πρέπει να έρθει τρελλός λογαριασμός αλλά την τσάκισα χα! και η G βέβαια της έδοκε και κατάλαβε, δύο μακιάτι για να στρογγυλεύει ο λογαριασμός και καπάκι crem brule για την G και Τiramissou για μένα...έσκασα.!!
Και ναι λοιπόν στο '90 η G μια μια καταπληκτική ενέργεια κάνει την κίνηση μάτ!! σκάει το Τιραμισσού με κεράκι επάνω και ο εστιάτορας να τραγουδάει στα ιταλικα το χαπι μπερθ ντέι του γιού! ναι μωρέ έχω τα γεννέθλια μου διεθνώς!!!
Και σκάει ο λογαριαμός.............conto χωρίς condom ! (μια από μπιστέκα μια σαλάτα δυο γλυκά και δυο καφέδες) 129,83 Ευρώ είπατε κάτι? είπα και εγώ πολύ μεγάλη είναι η μπιστέκα τι την τάϊζαν τη γελάδα αλλα ήταν δυο κιλά κρέας.... χαλάλι όμως ήταν οτι πιο ωραίο έκανα στην Φλωρεντία με την G (τι κοιλιόδουλος εε??? χα χα).
Φεύγοντας περάσαμε από την Capella Medici περιοχή με πολλά εστιατόρια και την κεντρική αγορά - παζάρι που μου θύμισε Ρωμαϊκή αγορά στην Θεσσαλονίκη Mercato Centralle την λένε αλλά δεν έχει πατσά εδώ,ψιλοεπικίνδυνα θα έλεγα μια άλλη πλευρά της πολύ δήθεν Φλωρεντίας με πολλούς μετανάστες - αληθινούς ανθρώπους ρε παιδί μου.
Λόγω Πάσχα δεν έπαιζε λεωφορείο οπότε αναγκαστικά ΤΑΧΙ για 10' διαδρομή πληρώσαμε 19.70 με τη σημαία στα 5.70!! και κλαιγόμαστε στο ελλάντα. Να γιατί έρχονται οι ξένοι, γιατί όσο τριτοκοσμικοί και αν είμαστε σαν χώρα παρέχουμε υπηρεσίες δωρεάν, όταν παντού χρεώνονται πχ το νερό βρύσης 4.50 ευρώ, το γάλα στον καφέ έξτρα κλπ. Γενικά η Φλωρεντία δεν μου έκανε καλή εντύπωση, έχει πολύ αρνητική ενέργεια γιατί όλοι θέλουν να στον πιάσουν και τα καταφέρνουν.
Τέλος θα πώ : ΟΧΙ άλλα μουσεία!!!!!!!!!!!
Μετά το τέλος θα πώ : Τόσους Κινέζους δεν έχει ούτε στο Πεκίνο!!!















11 Μαΐου 2009

Σάββατο 11 Απριλίου 2009 - Ημέρα 6η



Φλωρεντία

Μετά από έναν γρήγορο καφέ στο ξενοδοχείο πήγαμε στην στάση του λεωφορείου. Αυτή τη φορά οχι γύρω γύρω απο τα πάρκινγκ αλλά είπαμε να κόψουμε δρόμο μέσα απο το γκαζόν...παπάρια dead end! συρματοπλέγματα και χαντάκια μόνο.
Τι μαλάκες για διαδρομή 200μ πρέπει να περπατάς 10 λεπτά.
Τέλος πάντων δεν χάθηκε και ο κόσμος, είχαμε την ευκαιρία να δούμε από πρώτο χέρι που πουλιούνται τα made in Firenze μοντελάκια που αγοράζουν όλοι δίνοντας ένα σκασμό λεφτά.
Φίλες μου τα εν λόγω μοντελάκια σε τσάντες, ζώνες, φουλάρια και λοιπά αξεσουάρ πουλιούνται δίπλα στο IBIS Hotel, σε μαγαζιά που τα έχουν Κινέζοι και ο τιμοκατάλογος λέει : ζώνη δερμάτινη γυναικεία - 0.50 ευρώ τ.μ.χ. , παπούτσια σούπερ δερμάτινα γυναικεία από 2.00 ευρώ και οι τσάντες από 15.00 ευρώ. Πάει λοιπόν ο μάγκας ο ελληνάρας φορτώνει με το κιλό δίνοντας το πολύ 200 Ευρώ και γυρνάει στις μπουτίκ στην Ελλάδα και πουλάει την τσαντούλα των 15 ευρώ 100 και άνω γιατί λέει ειναι Ιταλικό κομμάτι από Φλωρεντία και γράφει το ταμπελάκι made in Firenze .... τα συμπεράσματα δικά σας!!!
Φτάσαμε λοιπόν στην στάση και κατευθυνθήκαμε προς το ποτάμι την Φλωρεντίας τον Αρνό ποταμό. Βγήκαμε στην πλατεία της Santa Maria Novella
αφού είδαμε ένα σωρό τρατορίες που χθές λόγω βροχής προσπεράσαμε άρον άρον.
Πάμε λοιπόν πρώτα στο μουσείο της
Santa Maria Novella, είσοδος 2.70 Ευρώ που τα άξιζε μέχρι cent και μετά καρφί στην εκκλησία, η οποία λειτουργούσε επίσης σαν μουσείο κοινώς πάλι 2.50 ευρώ για να μπείς.
Τα λόγια περιττά... οροφογραφίες του 1200μ.χ. , βιτρώ του 1300 μ.χ. και χρώματα τόσο έντονα αλλά και σοβαρά παράλληλα, μου άλλαξε την εντύπωση για το χρώμα της εποχής.
Κάποιες τοιχογραφίες σε κάνουν να νομίζεις οτι είναι γλυπτά και κάποιες είναι σαν να έγιναν από Graffiti artist!!!!!
Είμαστε στην συμβολή της Via della Spada με την Via de Tornabuoni, έξω απο την έκθεση του Γαλιλαίου, με πλάτη στην έκθεση
αριστερά είναι η Piazza Trinita και απέναντι μου τα καταστήματα GUCCI, Balantyne, Bulgari, Prada... καταραμένη φτώχεια!!!!! Ρε το Κολωνάκι είναι ένα τίποτα, άντε να έρθουν εδώ τα ψώνια να ντραπούν... οι περισσότεροι πόρτα θα φάνε...
Μπήκαμε στο Palazzo Strozzi για την έκθεση του Galilaio, σχετικά με πλανήτες, ζώδια κλπ. Ωραία δεν μπορώ να πώ τα 10 Ευρώ το άτομο τα άξιζε (αν και πολλά μου φαίνονται), πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα και οπτικοακουστικό υλικό αλλά τα πόδια δεν την παλεύουν και άλλωστε υπάρχουν τόσα ακόμα να δείς...
Περάσαμε απέναντι απο το γεφυράκι του Αρνό την Ponte S. Trinita , χτυπήσαμε δυο πανίνι για ενέργεια και καρφί για την Ponte Vecchio και το Uffizi.
Μπήκαμε στο Uffizi και στο περιστύλιο (αφού μαζέψεις τα σάλια σου..) βλέπεις αγάλματα όλων των μεγάλων μορφών Μακιαβέλης, Δάντης, Ντα Βιντσης και λοιποί να στέκουν από πανω απο το κεφάλι σου..
Αφού υπομείναμε την ουρά ( κανα 20λεπτο) μπήκαμε στον κυρίως χώρο... τα είδα όλα εε?? Boticcelli (η Αφροδίτη), Μικελάντζελο, Νταβίντσι, γλυπτά και πίνακες όλα μαζί σε μια μοναδική έκθεση... τι καλά το είδα και αυτό!
Μετά απο κάνα δίωρο με την μέση και τα πόδια μας να τα έχουν φτύσει από το περπάτημα και την ορθοστασία, είπαμε να πάμε να βρούμε κανα ωραίο καφέ για να ξαποστάσουμε.
Πάμε στην Piazza della Republica, πιασοκωλέ 4.00 Ευρώ ο εσπρεσσο! και σε ένα στενάκι απέναντι από το μουσείο Marino Marini 2.10 αλλά η περιοχή και η θέα ήταν χάλια, η ώρα στο μεταξύ περνάει και τα μαγαζιά κλείνουν και καφέ δεν πίνουμε. Μετά από ένα σύντομο συζυγικό καυγαδάκι περί οικονομίας και ευδοκίμισης ( η G ελεγε ακριβό εδώ χάλια εκεί, ρε γαμώτι μου έναν καφέ θέλω!!) γυρνάμε στην πλατεία της Santa Maria Novella και πίνουμε καφέ δίπλα στο Kebapji το οποίο είναι φιορεντίνικο σουβλατζήδικο. Να δούμε πόσο θα τον πληρώσουμε τον καφέ εδώ.
Πάντως είναι μαλάκας όποιος λέει " ρε στην Ιταλία ο καφές κάνει 50 λεπτά όχι όπως στην Ελλάδα που πληρώνουμε 4.00 ευρώ το φραπόγαλο!!"
Πρώτον κύριε μαλάκα ο καφές εδώ δεν είναι και ότι καλύτερο, δέυτερον να πληρώσω 3.50 στο Da Capo τον Cappuccino το δέχομαι να πληρώσω 4.50 στο Patron (πρώην Deals) στο Ψυχικό το δέχομαι γιατί έχει θέμα και θα είμαι και αραχτός δυο ώρες.
Να πληρώσω όμως το σφινάκι 4.00 γιουρια να με χρεώσουν και για το ποτήρι το νερό άλλα 2-3 ευρώ να πάνε να γαμηθούν ρε !!!!
Για όλα τα παραπάνω λοιπόν ..." Άντε και γαμήσου ρε άσχετε!!!"
Έρχεται λοιπόν ο λογαριασμός .... Μίλτο συγκρατήσου μου λέει η G ... εε δεν μπορώ θα βρίσω 9.00 ευρώ δύο εσπρεσσο και 1 νερό μικρό.-
Ο κόσμος βέβαια είναι καλοντυμένος ίσως και για αυτόν το λόγο οι τιμές.
Το πήρα απόφαση εε.. θα ανοίξω σουβλατζήδικο και θα τα κονομίσω θα πουλάω 7.00 ευρώ το παιδικό και δέκα το απόλα και το νερό βρύσης 4.50 η σταγόνα!
Αϊ σιχτήρ μαλάκες!!! το παραξηλώσατε μακαρονάδες.. που τα μισά αρχαία σας είναι ελληνικά και όλα τα θέματα στους πίνακες των μεγάλων ζωγράφων σας είναι επίσης ελληνικά.
Βάλε το μαντολίνο στον κώλο σου ρε μαλάκα Corelli καλά κάνει η Τασία στην Κεφαλονιά και στον πιάνει με τις αστακομακαρονάδες τα καλοκαίρια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τελικά πήγαμε στον φίλο μας στηνVia Panzani για 3 πανινι ( μάγκες ίσως τα καλύτερα πανίνι της Ιταλίας) με 2.50 ευρώ το ένα.
Στο μεταξύ η G μου είχε φάει τα αυτιά οτι επειδή την γιαγιά της την έλεγαν Μπουλιερη (Buglieri) έχει ρίζες στην Φλωρεντια (χα χα χα) ρωτάμε λοιπόν τον πανινιτζή και της λεεί οτι το Μπουλιερι δεν είναι Φιορεντινικο (χι χι χι ) ενώ το Περρή (Peri) που λέγαν τον παππού μου το ήξερε xa xa xa πέρνα την Ποντε Τρινιτά και θα δείς μαγαζί με ταμπέλα Peri τουλάχιστον οι δικοί μου είναι φραγκοσυριανοι!!!! Δεν σε χάλασε!!!!!!!