Η ώρα είναι 11.30 σε μισή ώρα παντρευόμαστε και η G δεν μπορεί να κουμπωθεί!!!
Τρελλένομαι και σκάω με όλα αυτά που φοράω (...γαμημένη υγρασία), τέλος πάντων αφού κούμπωσα την "μέλλουσα", καβαλάμε το BMW και καπνός! αποχαιρετούμε τα ειδιλλιακά (σ)Κάτω Πετράλωνα και σφαιράτοι πάμε να παραλάβουμε την ανθοδέσμη...
Καταπληκτική???? Απλή, λητή και απέριτη μα τόσο αρχοντική όσο και η G Νύφη με μπουφάν, μπότες, παντελόνι και γάντια Dainesse και αντί για βέλο ένα κρανάκι Schuberth (λες να γελάνε τα παιδιά μας? Μωρέ ας τολμήσουν!!!)
Ο γάμος μας? Επιεικώς ΚΩΜΩΔΙΑ με τον αντιδήμαρχο φίλο, εμένα για γαμπρό και τον
Μακριδάκη 50 % εξ' αδιαιρέτου κουμπάρο μόνο super θα μπορούσε να είναι.
Κόσμος λίγος αλλά αγαπητός, δηλαδή οι καλύτεροι, κάποιοι βέβαια δεν τα κατάφεραν, οι υπόλοιποι ας... πρόσεχαν!
Νομίζω οτι ο γάμος μας ως μυστήριο ήταν πως να το πώ..."...άστο τελείωσε να ζήσετε!" και εγώ είμαι στην φάση "...τι αυτό ήταν??? Σου έχει ξανασυμβεί? -Οχι πρώτη φορά, δεν καταλαβαίνω τι φταίει!" ακριβώς γρήγορη εκσπερμάτωση μια..δυο ουπς!!!
Και μετά αγκαλιές φιλιά, κλάμματα και κουφέτα
πολλά κουφέτα και η πουτάνα η βροχή εκεί εε? ακάθεκτη να μην λέει να σταματήσει.
Στο μεταξύ απο τον συνδυασμό βροχής και ρυζιού οι ταλαίπωροι δημότες Αιγάλεω πρέπει να μας έριξαν πολύ βρυσίδι (Ααα και με το δίκιο τους όμως!)
Μετά απο αρκετή προσπάθεια απο την G και την αμέριστη συμπαράσταση του φίλου μας του Κώστα τελικά καταφέραμε να ανέβουμε στην φορτωμένη ως γαϊδούρι μηχανή μας οπότε όπως λέει και ο λαός αλλά με μικρή παράφραση
" Έκατσε η Νύφη ..Σχόλασε ο γάμος..!"
Ο δρόμος για Πάτρα... ο κλασσικός κωλόδρομος... αλλά αυτή τη φορά πολυ περίεργος. Δεν καταλάβαμε πότε φτάσαμε στα McDonalds στην Κόρινθο, ήταν τόσες οι εικόνες στο μυαλό μου που δεν έβλεπα τον δρόμο, ήταν και η βροχή που δεν έκοβε με τίποτα, τελικά σε δυο ωρίτσες και κάτι μπήκαμε στο Europa Palace των Μινωικών. Αγωνία και εξάντληση.
Μωρέ παντρευτήκαμε??????????????????
Μακριδάκη 50 % εξ' αδιαιρέτου κουμπάρο μόνο super θα μπορούσε να είναι.
Κόσμος λίγος αλλά αγαπητός, δηλαδή οι καλύτεροι, κάποιοι βέβαια δεν τα κατάφεραν, οι υπόλοιποι ας... πρόσεχαν!
Νομίζω οτι ο γάμος μας ως μυστήριο ήταν πως να το πώ..."...άστο τελείωσε να ζήσετε!" και εγώ είμαι στην φάση "...τι αυτό ήταν??? Σου έχει ξανασυμβεί? -Οχι πρώτη φορά, δεν καταλαβαίνω τι φταίει!" ακριβώς γρήγορη εκσπερμάτωση μια..δυο ουπς!!!
Και μετά αγκαλιές φιλιά, κλάμματα και κουφέτα
πολλά κουφέτα και η πουτάνα η βροχή εκεί εε? ακάθεκτη να μην λέει να σταματήσει.Στο μεταξύ απο τον συνδυασμό βροχής και ρυζιού οι ταλαίπωροι δημότες Αιγάλεω πρέπει να μας έριξαν πολύ βρυσίδι (Ααα και με το δίκιο τους όμως!)
Μετά απο αρκετή προσπάθεια απο την G και την αμέριστη συμπαράσταση του φίλου μας του Κώστα τελικά καταφέραμε να ανέβουμε στην φορτωμένη ως γαϊδούρι μηχανή μας οπότε όπως λέει και ο λαός αλλά με μικρή παράφραση
" Έκατσε η Νύφη ..Σχόλασε ο γάμος..!"
Ο δρόμος για Πάτρα... ο κλασσικός κωλόδρομος... αλλά αυτή τη φορά πολυ περίεργος. Δεν καταλάβαμε πότε φτάσαμε στα McDonalds στην Κόρινθο, ήταν τόσες οι εικόνες στο μυαλό μου που δεν έβλεπα τον δρόμο, ήταν και η βροχή που δεν έκοβε με τίποτα, τελικά σε δυο ωρίτσες και κάτι μπήκαμε στο Europa Palace των Μινωικών. Αγωνία και εξάντληση.
Μωρέ παντρευτήκαμε??????????????????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου